Indywidualnie dobrane schematy działań dla pacjentów będących w stanach objawiających się bólem, kulawizną, zanikami mięśniowymi, niedowładami , porażeniami, w schorzeniach ortopedycznych, neurologicznych i geriatrycznych.

Wskazania do  zoofizjoterapii :

• dysplazje stawów (biodrowych, łokciowych, leczona zachowawczo i operacyjnie)
• stany  po zerwaniu więzadła krzyżowego przedniego ( po wszystkich rodzajach zabiegów )
• nawykowe zwichnięcia rzepki (stan po operacjach)
• złamania , zwichnięcia
• stany po resekcji główki kości udowej
• choroby zwyrodnieniowe stawów obwodowych i   kręgosłupa
• dyskopatie  
• mielopatie degeneracyjne
• porażenia nerwów obwodowych
• zespół ogona końskiego
• naderwania, naciągnięcia, skręcenia, przeciążenia w obrębie struktur aparatu ruchu
• urazy po upadkach, wypadkach komunikacyjnych

W  zoofizjterapii zwierząt wykorzystuje się kilka metod .

Kinezyterapia-  lecznicze stosowanie ruchu.
Ćwiczenia czynne ( aktywne) wymagają zaangażowania ze strony zwierzęcia. Są wykonywane przy użyciu akcesoriów rehabilitacyjnych  takich jak: piłki, wałki rehabilitacyjne, poduszki sensomotoryczne, równoważnie).
Ćwiczenia bierne polegają na wykonywaniu ruchów w stawach zwierzęcia bez jego zaangażowania. Pracę wykonuje zoofizjoterapeuta.

Fizykoterapia – metoda stricte instrumentalna, wykorzystująca czynniki natury fizycznej: (temperaturę, światło, laser, ultradźwięki, pole magnetyczne, pole elektromagnetyczne, prąd elektryczny, falę uderzeniową).

Masaż - metoda stricte manualna, wykorzystująca w pełni  siłę rąk zoofizjoterapeuty.
Masaż może być leczniczy lub relaksacyjny. Wybór rodzaju masażu  zależy od: stanu pacjenta,  od problemu, z którym trzeba się  zmierzyć oraz od celu, jaki chce się osiągnąć.

  
Uwaga !!!! Aby zoofizjoterapia była skuteczna i przyniosła oczekiwany  efekt , musi składać się z minimum 10 spotkań fizjoterapeuty  z pacjentem i jego właścicielem !!!